شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس پنجم : پایه های آوایی همسان (1) | آزمون شماره 5499

هر آن کس خاطری مجموع و یاری نازنین دارد/ سعادت همدم او گشت و دولت همنشین دارد

دلم جز مهر مهرویان طریقی برنمی‌گیرد/ به هر دم می‌هد پندش ولیکن درنمی‌گیرد

چشم پروین فلک از آفتابی خیره گردد/ ماه من در چشم من بین شیوۀ شب‌زنده‌داری

دلا ز رنج حسودان مرنج و واثق باش/ که بد به خاطر امیدوار ما نرسد

سلسبیلت کرده جان و دل سبیل

پای ما لنگ است و منزل بس دراز

جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد

سرد کن زآن‌سان که کردی بر خلیل

گرچه یاران فارغند از یاد من: -U-/--U-/--U--

گرچه صد رود است در چشمم مدام: -U-/--U-/--U-

عشق و مستوری نباشد پای گو در دامن آور: -U-/--U-/--U-/--U--

یک شبی پروانگان جمع آمدند: -U-/--U-/--U-

هرکه از درگاه عزّت یافت توقیع قبول / پیش درگاهش کمر بندد به خدمت روزگار

لشکری را گه به کام گرگ مردم‌خوار خواهد / کشوری را گه به دست مرد مردم‌دار دارد

تا که باشد ضدّ عزّت ذلّت اندر روزگار / دوستانت در جهان باشند غرق عزّ و ناز

روز کوشیدن زمین از دست او گردد تهی / روز بخشیدن زمان از دست او خواهد فرار