شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس ششم: سجع و انواع آن | آزمون شماره 168

هرگز از سختی و رنج های زمان ننالیده بودم و در گردش دوران چهره درهم نکشیده بودم

بخت و سعادت به کوشیدن نیست و از حوادث تلخ روزگار گریز نمی باشد

آورده اند که سیه را در آن مدت نفس طالب بود و شهوت غالب

و زاهدان سد رمق و جوانان تا طبق برگیرند و پیران تا عرق بکنند

بزرگان گفته‌اند: دولت نه به کوشیدن است، چاره کم‌جوشیدن است.

تنی چند از روندگان، متفق سیاحت بودند و شریک رنج و راحت.

محبت را غایت نیست؛ از بهر آنکه محبوب را نهایت نیست.

الهی! ضعیفان را پناهی، قاصدان را بر سر راهی.

دل او در پرده‌های گمراهی نهان و حق از او روی‌گردان.

تلمیذ بی‌ارادت عاشق بی‌زر است و روندۀ بی‌معرفت، مرغ بی‌پر.

چون بدانجا رسیدم رفیق شفیق از در داخل شد.

این، دلق موسی است مرقع و آن ریش فرعون است مرصّع.

کلمات سجع حتما باید در پایان جملات بیایند

سجع در نثر مانند قافیه است در شعر

دو واژه که در وزن کاملا یکسان هستند یا حرف پایانی مشترک دارند یا هر دو ویژگی‌ را دارند

تمام کلمات تکراری در پایان عبارت‌ها سجع هستند

آنجا که سخن کوتاه است و وصل است و هرکس را که خاموشی داند اصل است

الهی! بر ما رحمت نثارکن و رافتی از جانب خویش یادگار کن

محبت را غایت نیست از بهر آن که محبوب را نهایت نیست

مشاطه دهر خیر نیکو بداد و هر آنکس را که آمد آبرو