شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی)

1-

کدام مورد از دیدگاه تاریخ ادبیات غلط است؟

نجم دایه، صاحب مرصادالعباد، اثر خویش را در تربیت نفس انسانی نوشت. نثر کتاب گاه مصنوع و گاهی دارای سجع و موازنه است.

دولتشاه سمرقندی، «تذکره دولتشاه» را به تشویق امیرعلیشیر نوایی در شرح احوال بیش از صد تن از شاعران ایرانی نگاشت.

ابن یمین، شاعر قرن هشتم، قدرت شاعری خود را در قطعات اخلاقی آشکار کرده است. وی تأکید بر قناعت‌پیشگی و بی‌اعتباری دنیا دارد.

عبید زاکانی، در «موش و گربه»، ناهنجاری‌های اجتماعی را به شیوه طنز و تمثیل بیان کرد و تلاش می‌کرد تزویر حاکمان را به تصویر کشد.

2-

کدام‌یک از عبارات زیر متناسب با سبک کتب «انوار سهیلی» می‌باشد؟

اکنون بیان کند مثل آن‌که در امضای عزایم تعجیل روا دارد و از فواید تدبّر و تفکر غافل باشد، عاقبت کار وخامت عمل او کجا رسد. برهمن گفت، ایّاک و الامر الّذی توسعت.

زاهدی زنی پاکیزه‌اطراف را که عکس رخسارش ساقهٔ صبح صادق را مایه داده بود و رنگ زلفش طلیعهٔ شب را مدد کرده، در حکم خود آورده بود.

و این مثل آوردم تا بدانی که افتتاح سخن بی‌اتقان تمام و یقین صادق از عیبی خالی نماند و خاتمت آن به ندامت کشد.

صیاد به پای درخت آمده دام بازکشید و دانهٔ چند بر بالای آن پاشیده در کمین‌گاه نشست. ساعتی برآمد فوج کبوتران دررسیدند.

3-

کدام بیت با «ویژگی‌های زبانی دوره‌ی عراقی» متناسب‌تر است؟

برفتند زی ماه رخسار پنج / ابا گرم گفتار و دینار و گنج

همی گفت صد تن ز خویشان من / گر ایدون که کم گردد از انجمن

مپندار اگر طاعتی کرده‌ای / که نزلی بدین حضرت آورده‌ای

همی در به در خشک نان بازجست / مر او را همین پیشه بود از نخست

4-

کدام بیت با اندیشه‌های غالب در شعر عراقی هماهنگ نیست؟

در خانقه عالم، در مدرسه‌ی دنیا / من صوفی دل صافم،‌ نی صوفی پشمینه

زهد نیکوترین صفات بود / زهد آیین مرد ذات بود

سوی رز باید رفتن به صبوح / خویشتن کردن مستان و خراب

به می سجّاده رنگین کن گرت پیرمغان گوید / که سالح بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها

5-

ویژگی ذکر شده در مقابل کدام بیت درست به نظر نمی‌رسد؟

جادوی مردم فریب او چو خوابم بسته است / زلف هندویش چرا نعلم بدان سان تافته است؟ (توجّه به علوم ادبی)

تا از می عشق جرعه نوش تو شدم / حیران کمال و عقل و هوش تو شدم (برتری عشق بر عقل)

ترک هوای خود بگو، سلمان رضای او بجو / نتوان به گنجشکی رها کردن چنین شهباز را (تثبیت جایگاه تخلّص در غزل)

خلق چو مرغابیان زاده ز دریای جان/ کی کند این جا مُقام مرغ کز آن بحر خاست؟ (ذهن‌گرایی)

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 8811

جست و جو

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 8811

جست و جو

ساخت آزمون

ساخت آزمون