شرکت در آزمون آنلاین فارسی هشتم - درس سیزدهم : ادبیات انقلاب

توضیح مقابل کدام بیت، نادرست است؟

گفته بودم که به دریا نزنم دل اما / کو دلی تا که به دریا بزنم یا نزنم؟ (در مصراع اول کنایه وجود دارد)

پر می‌زند دلم به هوای غزل، ولی / گیرم هوای پر زدنم هست بال کو؟ (در مصراع اول کنایه وجود دارد)

تقویم چهار فصل دلم را ورق زدم / آن برگ‌های سبزِ سرآغاز سال کو؟ (در مصراع اول کنایه وجود دارد)

قسم می‌خورم راستش را بخواهی / به بالای تو سرو و کاجی ندیدم (در مصراع دوم کنایه وجود دارد)

کدام گزینه از نظر مفهوم (با توجه به متن درس) نادرست است؟

زبان، عامل انسجام همه اقوام یک سرزمین است.

نخستین ابزار پیدایش ادبیات، خط است.

ادبیات، بیان حال یک جامعه است.

زبان هر جامعه در هر دوره‌ای، نماینده فکر و فرهنگ همان روزگار است.

کدام دو واژه مترادف نیستند؟

فرزانه و دانشمند

عشق و رادمرد

شرافت و کرامت

رشادت و حماسه

در کدام گزینه رکن مشبه‌به درست مشخص شده است؟

کلید شناخت هر ملتی، ادبیات آن ملت است.

دانا چو طبله عطار است، خاموش و هنرنمای.

ایام گل، چون عمر به رفتن شتاب کرد.

چون آیینه، جان، نقش تو در دل بگرفته است.

در تمامی گزینه‌ها قسمتی از بیت دارای دو معنی دور و نزدیک است اما معنای دور آن موردنظر است. در کدام گزینه معنای دور به درستی درج نشده است؟

در گوهر جان بنگر اندر صدف این تن / کز دست گران جانی انگشت همی ساید: (انگشت ساییدن کنایه از حسرت خوردن)

خیمه ی انس مزن بر در این کهنه رباط / که اساسش همه بی‌موقع و بی‌بنیاد است: (خیمه زدن کنایه از اقامت کردن)

چو مشک ما همه کافور شد از سردی دنیا / جوانان را ز ما دل سرد شد کو آن جوانی‌ها: (دل سرد شدن کنایه از ناراحتی)

فرهاد شورانگیز اگر در پای سنگی جان بداد / گفتار شیرین بی‌سخن در حالت آرد سنگ را: (در حالت آوردن کنایه از به حرکت درآوردن)

شرکت در آزمون آنلاین فارسی هشتم - درس سیزدهم : ادبیات انقلاب | آزمون شماره 23513