شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس شانزدهم : قصّه ی عینکم | آزمون شماره 3594

مهملی و سستی- محقّر و کوچک- یقور و ستبر

مسامحه و ساده‌انگاری - رفعت و والایی - مضحک و خنده‌آور

جزر و پایین‌رفتن - زکی و پارسا - زرع و کاشتن

نغز و نیکو - چله و زه کمان - کلون و چفت

آن چه زر می‌شود از پرتوی آن قلب سیاه / کیمیایی است که در صحبت درویشان است
 

نماز در خم آن ابروان محرابی/ کسی کند که به خون جگر طهارت کرد
 

به فقر از دو جهان می‌توان غنی گردید / خوشا سری که شود خاک پای درویشی

 

سیل اشک ار بکند خانه مردم ، نه عجب / کز غمت گریه کنان ، چشم تری نیست که نیست

دو

یک

چهار

سه