شرکت در آزمون آنلاین فلسفه 1 - درس 3: فلسفه و زندگی | آزمون شماره 2368

اذعان به وجود عالمی به نام عالم مثل 

لزوم تربیت آدمی برای شناخت طبیعت

 تأثیر عالم مثل بر عالم سایه‌ها

 حقیقت بودن عالم مثل و وجود مثال خیر

معنابخشی به زندگی مبنای فلسفه و تفکر فلسفی است.

فلسفه هر کس، لزوماً معنادهنده به زندگی همه انسان‌ها است.

کسانی که کمتر به باورهای فلسفی (مانند حقیقت انسان و جهان) می‌اندیشند قطعاً در انتخاب هدف و معنای زندگی خطا می‌کنند.

فلسفه نقش تعیین‌کننده ای در معنابخشی به زندگی انسان ها دارد.

باورهایی منظم و پیوسته دارد و می‌تواند برای آن‌ها استدلال ارائه کند.

عقیده‌اش را بر پایه توهم، تخیل، تبلیغات و تعصب بنا نمی کند.

عقیده‌اش را بر پایه نظرات فیلسوفان قبلی بنا می کند و در برابر آنان متواضع است.

درباره استدلال‌ها می اندیشد و اگر به درستی‌شان پی ببرد، آن‌ها را می‌پذیرد.

نخواهد توانست عین اشیاء واقعی را درست ببیند.

با نگریستن به روشنایی چشم‌هایش دچار درد طاقت‌فرسا خواهد شد.

از سایه‌ها گریخته و به روشنایی بیرون پناه خواهد برد.

به سایه‌ها پناه برده و عقیده‌اش نسبت به آن‌ها استوارتر خواهد شد.