شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 2413

خورشید چراغدان و عالم فانوس / ما چون صُوَریم کاندر او حیرانیم

اگر چه دوست به چیزی نمی‌خرد ما را /  به عالمی نفروشیم مویی از سر دوست

من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان / قال و مقال عالمی می‌کشم از برای تو

چو در عالم زدی تو آتش عشق / جهان گشته است هم‌چون دیگ حلوا

چون صُراحی رخت در میخانه می‌باید کشید/ این که گردن می‌کشی پیمانه می‌باید کشید

سیلاب گرفت گرد ویرانۀ عمر/ آغاز پُری نهاد پیمانۀ عمر

صبر باید تا جگرخایی کنم/ درکشیدم زهر این پیمانه خوش

اندازۀ مستی نتوانیم نگه داشت/ زان باده خرابیم که پیمانه ندارد