شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 15427

آمد آمد نگار پوشیده/ صنم خوشعذار پوشیده

علم تو فضول جهل برده/ حلم تو غرور کفر داده

ز لقمه‌ای که بشد دیده تو را پرده/ مخور تو بیش که ضایع کنی سراپرده

دلم چو دیده و تو چون خیال در دیده / زهی مبارک و زیبا به فال در دیده

ای زبان هم گنج بی‌پایان تویی/ ای زبان هم رنج بی‌درمان تویی

چرا مطرب نمی‌خواند سرودی؟/ چرا ساقی نمی‌گوید درودی؟

ما ز بالاییم و بالا می‌رویم/ ما ز دریاییم و دریا می‌رویم

ما برون را ننگریم و قال را/ ما درون را بنگریم و حال را

عشق بهین گوهری است، گوهر دل کان او/ دل عجمی صورتی است، عشق زبان دان او

اگر کیمیای وفا جست خواهی/ جز از دست هر خاک پایی نیابی

برگ بی برگی بود ما را نوال/مرگ بی مرگی بود ما را حلال

سلطان دهر گفته که ای خواجه تا کجا/ بنوشته هفت چرخ و رسیده به مستقیم

منوّر چون رخ موسی مبارک چون کُه سینا/ مشعشع چون ید بیضا مشرّح چون دل عمران

مردان این قدم را باید که سر نباشد/ مرغان این چمن را باید که پر نباشد

ای به کمال شرف گوهر یکتای دین/ وی به جمال خرد لمعه نور خدا

تیر از او یافت همان نام که تیغ از حیدر/ تیغ از او دید همان زخم که تیر از آرش

چهار

یک

دو

سه