شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 4: سبک‌شناسی قرن‌های دوازدهم و سیزدهم (دوره‌ی بازگشت و بیداری) | آزمون شماره 3177

شاعرانی همچون ادیب الممالک فراهانی و بهار به قالب‌هایی همچون قصیده و مثنوی توجه بیشتری داشتند.

شاعرانی همچون میرزادۀ عشقی، نوآوری‌هایی در عرصۀ تخیل پدید آوردند.

گروهی که به زبان مردم کوچه بازار شعر می‌سرودند و به سرودن ترانه و پایبندی به موسیقی و عروض، التزام و رغبت داستند.

شاعرانی که به زبان مردم عادی شعر می‌گفتند، شعر را وسیله‌ای برای بیان مقاصد خود می‌دانستند.

گرایش به قالب‌های کم‌کاربرد یا نوین به‌تدریج زمینه را برای ظهور شعر نو فراهم کرد. 

از نظر موسیقی و عروض نیز گروه سنت‌گرا بسیار پایبند به سنت‌های ادبی بودند و شعر را وسیله‌ای برای بیان مقصود می‌دانستند. 

شاعران این دوره گاه با تأثیرپذیری از اوضاع اجتماع، نوآوری‌هایی در عرصه تخیل پدید آوردند. نمونۀ این تخیلات را در پاره‌ای از اشعار میرزادۀ عشقی می‌توان دید.

شاعرانی که به زبان مردم کوچه و بازار شعر می‌گفتند، به قالب‌هایی مثل مستزاد و چهارپاره رغبت بیشتری داشتند.

مملکت را جور و استبداد ویران می‌کند / جور در هرجا که ره جوید چو ایران می‌کند

آن دم به خون دیده نشستیم تا کمر / کان سنگدل ببست کمر را به خون ما

مستقل نیست دو کس در سر یک رأی ولی / سر هر برزن و کو صحبت از استقلال است

کسی مالک جان و ناموس نیست / ندانند فریادرس را که کیست

مصنوع، ساده، بینابین، ساده

ساده، بینابین، مصنوع، ساده

ساده، بینابین، ساده، مصنوع

ساده، مصنوع، بینابین، ساده