شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 17523

 فرقی میان روز و شب خود نکرده‌ایم / تا فرق کرده‌ایم سپید و سیاه را

 از دشمن و از دوست گریزیم و عجب نیست / سرگشته نسیم از گل و از خار گریزد

 که ز هر خشک و تر چه شاید کرد / چون شود آب، گرم و آتش، سرد

 مستغنی‌ام به طبع بلند از بلند و پست / در طبعم آسمان و زمین را عیار نیست

استعاره _ تشخیص _ ‌کنایه _ مجاز

تکرار _ استعاره _ تلمیح _ تشخیص

حس آمیزی _ تشخیص _ استعاره _ تضاد

تناسب _ تشبیه _‌ تلمیح _ کنایه

چو صیاد آمد او را مرده پنداشت / نمی‌یارست روبه را کم انگاشت

در عشق تو عافیت حرام است / آن را که نه عشق پخت خام است

اختر شد آفتاب امم تا ابد زیاد / بیدق برفت، شاه کرم تا ابد زیاد

گر اثر روی تو سوی گلستان رسد / باد صبا رد کند تحفه نوروز را

ناف دریاست چو گرداب مرا لنگرگاه / نیستم موج که سعی‌ام پی ساحل گردد

رهنوردان را سبکباری بود باد مراد / زود رخت خود به ساحل کف ز دریا می‌کشد

دامن گره به دامن ساحل نمی‌زند / موجی که خو به شورش دریا گرفته است

ساده‌لوحی که شکایت کند از شورش بحر / واگذارش که چو خاشاک به ساحل برود