شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس یازدهم: خاک آزادگان | آزمون شماره 1194

عشق ميان من و ميهنم را از من نمی‌رباید.

مجاهدان راه خدا، دشمن خون‌خوار را از آینده‌ی وخیمشان ترساندند.

خداوند داد مردم مظلوم را از ظالمان و ستم‌گران بستاند.

این شعله‌ی عشق بعد از مرگم از مدفن من افروزد.

هر کو نه چو باد بر تو لرزد / نه باد که خاک هم نیرزد

حاجتگه جملۀ جهان اوست / محراب زمین و آسمان اوست

خورشید که او جهان فروزست / از آه پرآتشم به سوز است

تا چرخ بدین بهانه برخاست / کان یک نظر از میانه برخاست

ب – ج – الف - د

ج – ب – د – الف

الف – د – ج – ب

د – الف – ب - ج

کردم طلب و نیافتم اهل/ اکنون قدم از طلب کشیدم
 

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم/ موجیم که آسودگی ما عدم ماست
 

کی تواند زد قدم با کاروان/ ناتوانی کاندرین منزل بماند
 

راندیم ز دل هر چه نه با یاد خدا بود/ پس در کنف سایه وی جای گزیدیم

هر کسی با تلخی مرگ آشناست / مرگ جباران از آیات خداست

سال‌ها دل حرکت کرد چو پرگار فلک / تا به کوی تو سکون یافته از مرکز خاک

موج و طوفان و نهنگ است در این دریا / باید اندیشه کند زین همه کشتیبان

طمع مدار که دوری گزینم از رخ خوب / که نیست شرط محبت جدایی از محبوب