شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 21988

خیزید و خز آرید که هنگام خزان است/ باد خنک از جانب خوارزم وزان است

پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود/ مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود

سرو را بین بر سماع بلبلان صبح‌‌خیز/ همچو سرمستان به بستان، پای‌‌کوب و دست‌‌زن

خواب نوشین بامداد رحیل/ باز دارد پیاده را ز سبیل

من خاک کف پای سگ کوی غلامی/کاو خاک کف پای سگ کوی تو باشد

خواب نوشین بامداد رحیل/باز دارد پیاده را ز سبیل

گشت یکی چشمه ز سنگی جدا/ غلغله‌زن، چهره‌نما، تیزپا

نرگس مست نوازشگر مردمدارش/خون عاشق به قدح گر بخورد نوشش باد

دندانۀ هر قصری پندی دهدت نونو/ پند سر دندانه بشنو ز بن دندان

مبارزان جهان، قلب دشمنان شکنند/ تو را چه شد که همه قلب دوستان شکنی

نه عجب که قلب دشمن شکنی به روز هیجا/ تو که قلب دوستان را به مفارقت شکستی

از خلاف‌آمد عادت بطلب کام که من/ کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم

در این سرای بی‌کسی، کسی به در نمی‌زند/ به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی‌زند

دردم از یار است و درمان نیز هم/ دل فدای او شد و جان نیز هم

درد ما را نیست درمان الغیاث/ هجر ما را نیست پایان الغیاث

از درد سخن گفتن و از درد شنیدن/ با مردم بی‌درد ندانی که چه دردی است

مال رفت و زور رفت و نام رفت / بر من از عشقت بسی ناکام رفت

باد عمرت بی قیاس و باد عیشت بر دوام / باد بختت کامران و باد جاهت پایدار

بیا و برگ سفر ساز و زاد ره برگیر / که عاقبت برود هرکه او ز مادر زاد

بحر را پوشید و کف کرد آشکار / باد را پوشید و بنمودت غبار