شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 - درس اول: هستی بخش

مقصود امام علی (ع) در حدیث: «ما رایت شیئاً انّ و رایت الله قبله و بعده و معه» از واژة «قبله»، در کدام بیت آمده است؟

ما همه شیران ولی شیر علم حمله‌مان از باد باشد دم به دم

بر آستان جانان گر سر توان نهادن گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد

ما عدم‌هاییم و هستی‌های ما تو و بود مطلقی، فانی نما

ما چوناییم و نوا در ما ز توست ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست

فیض‌رسانی مستمر خداوند به بندگان از دقت در کدام عبارت قرآنی برداشت می‌شود و مؤید کدام جنبه از وحدانیت اوست؟

﴿یَسألُهُ مَن فی السَّماواتِ وَ مَن فی الاَرضِ﴾ ـ ربوبیت

﴿یَسألُهُ مَن فی السَّماواتِ وَ مَن فی الاَرضِ﴾ ـ خالقیت

﴿کُلَّ یوَمٍ هُوَ فی شَأنٍ﴾ ـ ربوبیت

﴿کُلَّ یوَمٍ هُوَ فی شَأنٍ﴾ ـ خالقیت

تجلی‌بخشی خداوند برای موجودات و نیازمندی موجودات به پیدایش و بقا چگونه قابل توصیف است؟

هر موجودی به اندازة خودش تجلی‌بخش خداوند و نشانگر صفات الهی است ـ در هر دو مرتبه یکسان است.

هر موجودی به اندازة خودش تجلی‌بخش خداوند و نشانگر صفات الهی است ـ در مرتبة پیدایش بیشتر از بقاست.

همة موجودات به یک اندازه تجلی‌بخش خدا و نشانگر صفات او هستند ـ در هر دو مرتبه یکسان است.

همة موجودات به یک اندازه تجلی‌بخش خدا و نشانگر صفات او هستند ـ در مرتبة پیدایش بیشتر از بقاست.

مفهوم قابل ادراک از آیۀ شریفۀ ﴿یَسأَلُهُ مَن فِی السَّماواتِ وَ الاَرضِ کُلَّ یَومٍ هُوَ فی شَأنٍ﴾ در کدام مورد به درستی آمده است؟

تمام موجودات، وجود خود را از او می‌گیرند و به سبب او پیدا و آشکار شده و پا به عرصۀ هستی می‌گذارند، پس خدا نور هستی است.

آنان که به دقّت و تأمّل در جهان هستی می‌نگرند، در هر چیزی خدا را مشاهده می‌کنند و علم و قدرت او را می‌بینند.

وجود و هستی همۀ موجودات همواره و در هر «آن» به خدا وابسته است و هر لحظه اراده کند، آنها از بین می‌روند.

هر چه معرفت انسان به خود و رابطه‌اش با خدا بیشتر شود، نیاز به او بیشتر احساس می‌شود و عجز و بندگی خود را بیشتر ابزار می‌کند.

اگر بگوییم هر موجودي به افریننده نیاز دارد و خود آفریننده هم به خالق نیاز داشته باشد؛ نتیجۀ چنین حرفی چه خواهد بود؟

چون به تسلسل علت ها منتهی نمی شود نیازمند به علت نخستین است.

هیچ چیزي وجود پیدا نمی کند چون منتهی به تسلسل علت ها می شود.

چون به مفهوم دور منتهی نمی شود نیازمند به علت نخستین است.

هیچ چیزي وجود پیدا نمی کند چون منتهی به دور علت ها می شود.

شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 - درس اول: هستی بخش | آزمون شماره 953