شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس پنجم : پایه های آوایی همسان (1) | آزمون شماره 1200

دلم جز مهر مهرویان طریقی برنمی‌گیرد/ ز هر در می‌دهم پندش ولیکن درنمی‌گیرد

احتراز از عشق می‍‌کردم ولی بی‌حاصل است/ هر که از اول تصور می‌کند فرجام را

هر کسی کو دور ماند از اصل خویش/ بازجوید روزگار وصل خویش

چون به هر معنی که بینی تکیه بر ایام نیست/ حیف باشد خواجو ار ضایع کنی ایام را

در بهای بوسه‌ای جانی طلب

همچو حافظ روز و شب بی‌خویشتن

بی تکلف هر که دل بر وی نهاد

خرّم آن مردم که روزی خائنین در خون کشیدند

فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن

فاعلاتن فاعلاتن فاعلن

فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

فعلاتن فعلاتن فعلن

فلک‌ خورشید و جنت حور و بستان یاسمن دارد/ عیان این هر سه را در یک‌ گریبان ماه من دارد

نمی‌دزدد کس از لذات ‌کاهش آفرین خود را / فرو خورده‌ست شمع اینجا به ‌ذوق انگبین خود را

مرا بر قول مطرب گوش و مطرب در سماع / من از بادام ساقی مست و ساقی مست خواب

مبارک‌باد هر عیدی به ‌خسرو خاصه نوروزش/ بدین معنی ‌که از شادی بود هر روز نوروزش