شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 7704

سعدی از سرزنش غیر نترسد هیهات /  غرقه در نیل چه اندیشه کند باران را

اگر رفت و آثار خیرش نماند / نشاید پس از مرگش الحمد خواند

جرم گردون تیره و روشن در او آیات صبح / گویی اندر جان نادان خاطر داناستی

صبحدم ناله قمری شنو از طرف چمن / تا فراموش کنی فتنه دور قمری

عالم از شور و شر عشق خبر هیچ نداشت / فتنه‌انگیز جهان نرگس جادوی تو بود

ای نسیم صبح اگر باز اتفاقی افتدت / آفرین گویی بر آن حضرت که ما را بار نیست

ای غنچه خندان چرا خون در دل ما می‌کنی؟ / خاری به خود می‌بندی و ما را ز سر وا می‌کنی

حافظ قلم شاه جهان مقسم رزق است / از بهر معیشت مکن اندیشه باطل

ازویست شادی ازویست زور / خداوند کیوان و ناهید و هور

ای ز بادام تو در عین خجالت نرگس/ وی ز گیسوی تو در حلقۀ سودا سنبل

چون تشنه جان سپردم آنگه چه سود دارد / آب از دو چشم دادن بر خاک من گیا را

سهل است به خون من اگر دست برآری / جان دادن در پای تو دشوار نباشد