شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس یکم : نیکی | آزمون شماره 1634

برفت سایه درویش و سطرپوش قریب /  بپوش بار خدایا به عفو ستارش

همین جراهت و غم بود کز فراق رسول /  به روزگار مهاجر رسید و انسارش

رضا به حکم غزا گر دهیم و گر ندهیم /  ازین کمند نشاید به شیرمردی رست

غزای حکم عزل بود روز ختم امل / دگر چه فایده تکرار ذکر و کردارش

از امتحان تو ایام را غرض آن است/که از صفای ریاضت دلت نشان گیرد 

گدای خاک در دوست پادشاه من است/غرض ز مسجد و میخانه ام وصال شماست 

از دل و جان شرف صحبت جانان قرض است/غرض این است و گرنه دل و جان این همه 

سخنی بی غرض از بندۀ مخلص بشنو/ای که منظور بزرگان حقیقت بینی 

بلند آن سر که او خواهد بلندش / نژند آن دل ، که او خواهد نژدنش 

گدایی گردد از یک جذبه شاهی / به یک لحظه دهد کوهی به کاهی 

به ترتیبی نهاده وضع عالم / که نی یک موی باشد بیش و نی کم

اگر یک ذرّه را برگیری از جای / خلل یابد همه عالم سرا پای 

اگر لفظش قرین حال گردد /  همه ادبارها اقبال گردد

نگفتی باوفا طبعم قرین است / نگفتم عادت بختم نه این است 

کمال عقل باشد در این راه  / که گوید نیستم از هیچ آگاه

کسی کاو عقل دوراندیش دارد / بسی سرگشتی در پیش دارد

غنایی، تعلیمی، سفر و زندگی، پایداری

تعلیمی، داستانی، پایداری، سفر و زندگی

غنایی، تعلیمی، پایداری، سفر و زندگی

حماسی، داستانی، سفر و زندگی، پایداری