شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 1875

انسان متوکل در کارهای خویش بر خدا توکل می‌کند و ابتدا همة کارهایش را به او می‌سپارد.

توکل در جایی درست است که انسان مسئولیت و وظیفة خود را به خوبی انجام دهد، یعنی فکر و اندیشة خود را به‌کار گیرد.

ابزار و اسباب بنابر علم الهی برای انسان مهیا شده است و بی‌توجهی به آن، بی‌توجهی به علم الهی است.

انسان باید در قلب خود بر خدا توکل کند و واقعاً او را تکیه‌گاه خود ببیند.

«فَهُوَ حَسبُهُ» - به خدا پناه می‌آورند روی به درگاه او دارند.

«وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم» - به خدا پناه می‌آورند و روی به درگاه او دارند.

«فَهُوَ حَسبُهُ» - بیشتر به خدا عشق می‌ورزند و با او انس می‌گیرند.

«وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم» - بیشتر به خدا عشق می‌ورزند و با او انس می‌گیرند. 

به خدا اعتماد نموده و کار و نتیجه‌اش را به خداوند واگذار کند.

کارها به خدایی که از هرکس به بندگانش مهربان‌تر است سپرده شود.

در عین عمل به وظیفه و انجام صحیح مسئولیت به خدا توکل نماید.

بداند که گاهی چیزهایی را به نفع خود می‌پنداریم در حالی که به ضرر ماست.  

به جاي پناه بردن به ديگري با نيت خالص به او پناه آورند. _ امام ‌صادق (ع)

به جاي غفلت از خدا و آخرت، به كار و تلاش در عبادت بپردازند. _ امام باقر (ع)

به جاي دعا، مسئوليت خود را انجام دهند و تنبلي نكنند. _ امام صادق (ع)

به جاي تكرار گناه از آن بازگشته و عمل صالح انجام دهند. _ امام باقر (ع)

بزرگسالی و پیری _ قدرت و ارادة الهی _ انجام وظیفة خود به درستی

جوانی و نوجوانی _ حکمت و علم الهی _ واقعاً خدا را تکیه‌گاه خود دیدن

جوانی و نوجوانی _ حکمت و علم الهی _ انجام وظیفة خود به درستی

بزرگسالی و پیری _ قدرت و ارادة الهی _ واقعاً خدا را تکیه‌گاه خود دیدن