شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هشتم : پایه های آوایی همسان (2) | آزمون شماره 2478

بسی رنج بردم در این سال سی

وگر چون شب اندر سیاهی شوی

تا که خرابم نکند کی دهد آن گنج به من؟

نشاید که خوبان به صحرا روند

نکوهش مکن چرخ نیلوفری را / برون کن ز سر بادِ خیره‌سری را

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی / ز بامی که برخاست مشکل نشیند

هزاران در از خلق بر خود ببندی / گرت باز باشد دری آسمانی

تو معذور داری به انعام خویش / اگر زلّتی آمد از کردِ من

 باده او همدم من بام فلک منزل من / گر بگشایم پَرِ خود برپرم آنجا چه شود

با گل رویت چه زند لاله و نسرین / با سر کویت چه کنم گلشن و بستان

 رخش جفا بر سر ما می‌رانی / فتنه رها کرده عنان می‌آید

 چوب هم گوید بُدم من شاخ سبز / زین من بشکست و بدرید آن رکاب

شش، بَسی

هشت، م با هَر

شش، بِسَر بُردَم

هشت، ‌دَمَی یام