شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 (ویژه انسانی) - درس چهارم

1-

عیِّن الصحیح:

لانری فی المستشفی إلاّ الأطبّاء و الممرّضین و الممرّضات.

یسعی الأطبّاء لعلاج المرضی فی فروع طبّیّة مختلفة.

فی بدایة العهد الإسلامیّ تطوّرت البیمارستانات و أصبحت مکانة لِلعلوم و الکهانة.

یجب علی کلّ طبیب أن یحرص علی أن علی یتناول کلّ مریض دواء‌ه.

2-

عیّن الصّحیح:

بعضُ النّاس من نُهاة الأعمالِ السّیّئة دائماً،: بعضی از مردم از نهی‌کنندگان کارهای بد همیشگی هستند!

ولکنّ کثیراً من الشَّباب لا یُحبّونَ أمرَهم و نَهیهم،: ولی جوانان، بسیاری از امر و نهی آنان را دوست ندارند،

و یریدون أن یَصلوا هُم أنفُسهم إلی نتیجة أعمالهم،: و می‌خواهند که آن‌‌ها خودشان به نتیجه‌ی کارهایشان برسند،

نعم، قد یَصلون إلی النّتیجة ولکن مع خسارة لا تُعوَّض!: آری، قطعاً به نتیجه می رسند امّا با خسارتی که جبران نمی‌شود!

3-

«یُمکن أن تَنسی مَن شارکک في الضَحک، لکنّک لن تنسی مَن شارکک في البکاء أبداً!» عیّن الترجمة الصحیحة:

شاید هرکس که در خندیدن با تو همراه بود، فراموشت شود امّا کسی‌که در گریستن با تو همراه بود فراموشت نخواهد شد!

می‌توان آن کس را که در خنده همراهیت کرد فراموش کنی، امّا هرگز آن‌کس را که در گریه همراهیت کند فراموش نمی‌کنی!

می‌شود آن کسی را که در خنده با تو همراهی کرده است فراموش کنی، امّا کسی را که در گریه با تو همراهی می‌کند ابداً فراموش نمی‌کنی!

امکان دارد کسی را که در خندیدن با تو همراهی کرد فراموش کنی، امّا کسی را که در گریه کردن با تو همراهی کرد هرگز فراموش نخواهی کرد!

4-

عَیّنِ الصّحیح في مفهوم هذه الاٰیة: (لن تنالوا البرّ حتّی تُنفقوا ممّا تحبّون!)

مگر آن‌‌که از آن‌‌چه دارید دوست / نمایید انفاق بر خویش و دوست

که هر چه نمایید انفاق مال / بر آن است آگاه یکتا جلال

مبادا دهید اجر انفاق را / به آزار و منت به باد فنا

گر چه احسان نکوست از کم و بیش / ظلم باشد به غیر موضع خویش

5-

عیّن فعلاً یعادل «المضارع الالتزاميّ» في الفارسیّة:

نحن نعمل کلّ یوم في المزرعة حتّی نهایة النّهار!

نحن لا نقطع کلام معلّمنا أبداً حتّی انتهاء تدریسه!

علیك ألّا تسوق هذه السّیّارة لأنّها معطّلة!

ساعدني الجیران لتکمیل هذا البناء قبل بدایة الخریف!

شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 (ویژه انسانی) - درس چهارم | آزمون شماره 2294