شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 1405

تاریخ‌نویسی که از همان اوایل دوره‌ مغول شروع شد، در دوره تیموری هم ادامه یافت.

به وجود آمدن سستی و ضعف در ساخت دستوری جملات نثر از ویژگی‌های دیگر این دوره است.

در این دوره، کتاب‌های عرفانی معتبری نوشته شد.                    

به علت کشتن یا متواری ساختن فضلا و نابودی کتابخانه‌ها، از صحّت و اتقان مطالب کاسته شد.

روزه‌داران را بود آن نان و خوان/ خرمگس را چه ابا چه دیگدان

آفرین بر زبان شیرینت/ کاین همه شور در جهان انداخت

ابر شاه ایران گرفت آخرین / خروشان ببوسید روی زمین

در روی تو سرّ صنع بی‌چون / چون آب در آبگینه پیداست

نجم دایه، صاحب مرصادالعباد، اثر خویش را در تربیت نفس انسانی نوشت. نثر کتاب گاه مصنوع و گاهی دارای سجع و موازنه است.

دولتشاه سمرقندی، «تذکره دولتشاه» را به تشویق امیرعلیشیر نوایی در شرح احوال بیش از صد تن از شاعران ایرانی نگاشت.

ابن یمین، شاعر قرن هشتم، قدرت شاعری خود را در قطعات اخلاقی آشکار کرده است. وی تأکید بر قناعت‌پیشگی و بی‌اعتباری دنیا دارد.

عبید زاکانی، در «موش و گربه»، ناهنجاری‌های اجتماعی را به شیوه طنز و تمثیل بیان کرد و تلاش می‌کرد تزویر حاکمان را به تصویر کشد.