شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 18: عشق جاودانی | آزمون شماره 809

انتضار داشتم که در میان بانگ و همهمهٔ شاگردان، آهسته به اتاق درس در آیم و کسی متوجه تاخیر من نشود.

به درون اتاق نظر افکندم، شاگردان در جای خویش نشسته بودن و معلم چوب رعب انگیزی در دست داشت.

معلّم از سر مهر نظری بر من انداخت و گفت: زود سر جایت بنشین، نزدیک بود درس را بی حظور تو شروع کنیم.

معلّم به جای لباس ژنده، لباسی را پوشیده بود که در روز توضیع جوایز  یا  هنگامی که بازرس می‌آمد، می پوشید.

با این همه، قوت قلب و خونسردی وی چندان بود که پس از تحریر مشق، درس تاریخ خواندیم.

در آخر اتاق، یکی از مردان مأمّر دهکده از پس عینک ستبر خویش به ما می نگریست.

صدای وی چنان با شوق و هیجان آمیخته بود که بر ما حالتی قریب دست می‌داد و هوس می کردیم که گریه کنیم.

در این اثنا وقت به آخر آمد، معلّم برخاست. تا آن روز در نظرم چنان پرمحابت و با عظمت جلوه نکرده بود.

آلفونس دوده ، پابلو‌ نرودا ، عبدالحسین زرّین کوب

پایلو نرودا ، آلفونس دوده ، عبدالحسین زرّین کوب

شکسپیر ، پابلو نرودا ، غلامحسین یوسفی

شیللر ، آلفونس دوده ، غلامحسین یوسفی