شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دوازدهم : یاری از نماز و روزه | آزمون شماره 144

انسانی که زمام و لجام نفس خود را در اختیار دارد و نمی گذارد نفس با سرکشی او را به گناه بکشاند

انسانی که قوت و نیروی کافی برای مهار لجام گسیختگی و سرکشی نفس ندارد و از مسیر مستقیم منحرف می شود

انسانی که خود را از گناه حفاظت می کند یعنی بر خودش مسلط است

انسانی که می کوشد روز به روز بر توانمندی خود بیفزاید تا در شرایط گناه خود را از آلودگی دور نگه دارد

انجام به موقع نماز _ غصبی نبودن لباس و مکان نمازگزار _ حفظ کردن از آلودگی ظاهری 

توجه به بزرگی خدا هنگام گفتن تکبیر_ قرار نگرفتن در راه گمراهان _ حفظ کردن از آلوگی ظاهری 

انجام به موقع نماز _ بیان صادقانه ی ( اهدنا الصراط المستقیم ) _ غصبی نبودن لباس و مکان نمازگزار 

توجه به بزرگی خدا هنگام گفتن تکبیر _ بیان صادقانه ( اهدنا الصراط المستقیم) _ غصبی نبودن لباس و مکان نمازگزار

به هر مقدار که نماز انسان او را از گناه و منکر دور کند - تداوم و به میزان دقت و توجه در نماز 

هر قدر انسان در بیان اذکار و ارکان نماز دقت کند - دوری از گناه و منکر

توجه نکردن به آن چه در مقابل خدا قرار دارد - کم تر شدن آلودگی ظاهری

کاهش خطاهای ظاهری با پیروی از نماز - توجه خاص به نماز در الفاظ و عبارات

بیان همراه با توجه به عبارت « غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ لَا الضَّالِّينَ‌ »

درخواست صادقانۀ عبارت « اهدِنَا الصِّراطَ المُستَقِیمَ‌ »

در نظر داشتن عظمت خداوند در رکوع و سجود

توجه به بزرگی خداوند بر همه چیز در هنگام گفتن تکبیر

از ابتدای مسافرت میتواند روزه خود را افطار نماید.

نمی تواند روزه خود را بخورد و باید ان را ادامه دهد.

وقتی به حد تَرخُّص برسد باید روزه خود را افطار نماید.

بنا بر احتیاط واجب باید هشت فرسخ طی کند تا روزه اش را افطار کند