شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 16: کباب غاز | آزمون شماره 6716

۳

۲

۴

۱

مشغول تماشا و ورانداز این مخلوق کمیاب و شیء ٌعجاب بودم که عیالم هراسان وارد شد.

پس از مدتی اندیشه و اصتشاره چارهٔ منحصر به فرد را در این دیدم که یک غاز دیگر دست و پا کنم.

مصطفی جان لابد ملتفط شده ای مطلب از چه قرار است؛ امروز نشان بده چند مرده هلاّجی.

مصطفی به عادت معهود مبلقی سرخ و سیاه شد و بالاخره صدایش بریده بریده بیرون آمد.

سبک‌سری که زند پیش بحر لاف وجود / اگر به باد دهد سر به جاست همچو حباب

چون تویی نرگس باغ از نظر چشم و چراغ / سر چرا بر من دل‌خسته گران می‌داری

 ما سپر انداختیم، گر تو کمان می‌کشی / گو دل ما خوش مباش گر تو بدین دل‌خوشی

گردون مرا ز محنت هستی رها نخواست / مرگم رسیده بود ولیکن خدا نخواست

دلا چو غنچه شکایت ز کار بسته مکن / که باد صبح نسیم گره‌گشا آورد ( مجاز - تشبیه )

صبا به خوش‌خبری هدهد سلیمان است / که مژده طرب از گلشن سبا آورد ( جناس - تلمیح )

علاج ضعف دل ما کرشمه‌ی ساقی است /بر آر سر که طبیب آمد و دوا آورد ( تناسب - ایهام )

به تنگ‌چشمی آن ترک لشکری نازم / که حمله بر من درویش یک قبا آورد ( کنایه - حسن‌تعلیل )

امّید تو بیرون برد از دل همه امّیدی / سودای تو خالی کرد از سر همه سودایی

هر کس به تمنّایی رفتند به صحرایی / ما را که تو منظوری خاطر نرود جایی

ای باده‌فروش من , سرمایه‌ی جوش من / از توست خروش من, من نایم و تو نایی

یا چشم نمی‌بیند یا راه نمی‌داند / هر کاو به وجودِ خود دارد ز تو پروایی