شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس هفدهم : خاموشی دریا | آزمون شماره 6319

چهار

سه

دو

یک

زسرکشان به بزرگی فروتني مطلب /  چه ممکن است خميدن رسد به گردن فيل

چون سایه هما که فتـادن عروج اوست / ز افـتـادگـی زیـاده شـود اعـتـبــار مـا

شبنم به آفتاب رسيد از فروتنی / افتاده شو مگر تو هم از خاک بر شوی

عزت از افتادگی خيزد که باشد در کنار  / جاي از افتادگی ، حرف کتاب افتاده را

پرير گفتمت امروز را غنيمت دار  /  و گرنه در پي دي کي توان چو فردا رفت

دی رفت و حديث دي چو دي هم بگذشت   /  امروز حديث تازه بايد کردن

دی رفت و روزي آمد و امروز هم گذشت  /  فردا چو شد هم آيد روزيش بر اثر

چو دی رفت و فردا نیامد به دست  /   حساب از همین یک نفس کن که هست

از آسمان تاج بارد اما بر سر آن کس که سر فرود آرد. (متواضع بودن)
 

شوق همیشه کور است مگر آن که دانشی باشد. (ناتوان بودن)
 

کار همیشه تهی است مگر آن که مهری باشد. (سود نداشتن)
 

شما را اگر توان نباشد که کار خود به عشق درآمیزید و پیوسته بار وظیفه‌ای را بی‌رغبت بر دوش کشید ، زنهار دست از کار بشویید. (ترک کردن)