شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 (ویژه انسانی) - درس چهارم

1-

عیّن عبارة لا یوجد فیها فعل معادلٌ للمضارع الالتزامِیّ :

«یقول الکافر یا لیتنی کُنتُ تراباً»!

لَیتَنا نُدرك جمال الحدائق الّتی تَتَزیّن فی الرّبیع!

إن تَرَکْتَ الأمرَ بالمعروف امْتَلَأ المجتمع بالفسادِ!

حاوِلي الیوم فی التهذیب لکی تنجحی غداً فی الحیاة!

2-

عیّن غیرالمناسب للمفهوم:

القناعة کنز لاینفذ!: قناعت توانگر کند مرد را!

اللسان جرمه صغیر و جُرمه کبیر!: به خردگی منگر دانه‌ی سپندان را!

حاسبوا أنفسکم فی الدنیا!: حساب خود نه کم گیر و نه افزون منه پای از گلیم خویش بیرون!

العذر عند کرام الناس مقبول!: چو دشمن به خواری شود عذرخواه به رحمت بکش آستین بر گناه!

3-

عیّن ما فیه النّکرة:

أنا مدینة العلم و عليﱞ بابها!

تقرّبوا إلی اللّٰه بمواساة إخوانکم!

(إنّ هذا القرآن یهدي للّتي هي أقوم)

اللّهم ألهمنا طاعتک و جنّبنا معصیتک!

4-

عیّن الأصحّ فی الجواب للترجمة:

(هو الّذی یقبل التّوبة عن عباده و یعفو عن السّیِّئات):

او همان کسی است که از بندگان خود توبه می‌پذیرد و از بدیهایشان در می‌گذرد!

او کسی است که نسبت به عباد خود توبه‌پذیر است و بدیهایشان را عفو می‌کند!

او است که توبهٔ عباد خویش را قبول می‌کند و بدیهایشان را عفو می‌کند!

او کسی است که توبه را از بندگانش می‌پذیرد و از بدیها در می‌گذرد!

5-

عیّن الأصحّ و الأدقّ فی الأجوبة للترجمة أو المفهوم أو التعریب.

«هو الّذی یقبل التّوبة عن عباده و یعفو عن السیّئات و یعلم ما تفعلون!»:

او توبه را از بندگان خود می‌پذیرد و دربارهٔ زشتی گذشت می‌کند زیرا آن‌چه می‌کنید را می‌داند!

او همان کسی است که دربارهٔ بندگان پذیرای توبه است و از زشتی‌ها می‌گذرد و آن‌چه انجام داده‌اید را می‌داند!

او کسی است که از بندگانش توبه را می‌پذیرد و از بدی‌ها می‌گذرد و آن‌چه می‌کنید را می‌داند!

او کسی است که توبهٔ بندگانش را قبول می‌کند و از زشتی‌ها درمی‌گذرد زیرا به آن‌چه انجام می‌دهید، داناست!

شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 (ویژه انسانی) - درس چهارم | آزمون شماره 1312