شرکت در آزمون آنلاین فارسی هشتم - درس سوم : ارمغانِ ایران

در گزینة ......... هر دو واژه نادرست معنی شده است.

توفنده: خروشان/ طلعت: زیبایی

جلوه: باطن/ پوییدن: دویدن

دَدی: وحشی‌گری/ اصول: بنیاد

اسطرلاب: نامه‌رسان/ مشتمِل: حاوی

بیت «سر به هم آورده دیدم برگ‌های غنچه را اجتماع دوستان یکدلم آمد به یاد» از کیست؟

فدایی مازندرانی

هاتف اصفهانی

صائب تبریزی

وصال شیرازی

در کدام عبارت غلط املایی دیده نمی‌شود؟

میهن شکوهمند ما، این خواستگاه دانایان که با نامش دل هر ایرانی می‌طپد.

پشت ستبر تو را ای فرزند ایران، هیچ باری خورد نخواهد کرد.

تو ستوار چون کوه، پیراسته از زشتی، از هیچ تلاشی دریغ نمی‌ورزی.

خویشتن را خوار مدار و پروردگار پاک را سپاس بگذار، که تو را فرزند ایران برگذید.

معنی کدام گزینه نادرست است؟

ستایشی است پیراسته از هر آلایشی (ستایشی است که از هرگونه آلودگی، پاکیزه است)

سراز هم‌گنان برمی‌افرازیم. (نسبت به همه سربلند و سرافراز هستیم)

نستوه، استوار چون کوه، می‌کوشند. (خستگی‌ناپذیر، پایدار و مانند کوه با استقامت، تلاش می‌کنند)

باری است که بر دوش تو نهاده شده است. (خستگی و سختی فقط برای تو است)

در کدام بیت یا عبارت آرایه نغمه حروف (واج‌آرایی) دیده نمی‌شود؟

کشور ما همواره سرزمین سپند فرّ و فروغ و فرزانگی و فرهیختگی بوده است.

خیزید و خز آرید که هنگام خزان است / باد خنک از جانب خوارزم، وزان است

ایــن تــرانــه بــوی نــان نــمـی‌دهـد / بــوی حــرف دیــگــران نـمـی‌دهـد

خـراسـان ز چـین و ختن خوش‌تر است / کـه خـاکـش بـه مـانند مشک تر است

شرکت در آزمون آنلاین فارسی هشتم - درس سوم : ارمغانِ ایران | آزمون شماره 24779