شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 26012

ما همه چشمیم و تو نور ای صنم/ چشم بد از روی تو دور ای صنم

حور خطا گفتم وگر خواندمت/ ترک ادب رفت و قصور ای صنم

روی مپوشان که بهشتی بود/ هر که ببیند چو تو حور ای صنم

چشم تو دور از بر من هست و من/ فر ز دلم رفت و فروز ای صنم

زین درد خون گریست سپهر و ستاره هم/خون گشت قلب لعل و دل سنگ خاره هم

ای ساربان آهسته ران کآرام جانم می‌رود/ وآن دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود

بر سر زدند از الم زادۀ بتول /تنها همین نه مریم و هاجر که ساره هم

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست / مست از می و می‌خواران از نرگس مستش مست

دل می‌برد این خطّ نگارین / گویی خط روی دلستان است

دهر جز خانه خمّار نبود / زانکه یک مردم هشیار نداشت

بندی مهر تو نبیند خلاص / غرقه عشق تو نبیند کنار

سحر است کمان ابروانت / پیوسته کشیده، تا بناگوش

متن حکایت، ساده و روان است.

«را» هم در معنای «برای» و هم به‌عنوان نشانۀ مفعول استفاده شده است.

نویسنده از آرایه‌هایی چون «کنایه» و «تشخیص» بهره برده است.

اشعار حکایت در قالب مثنوی هستند.