شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دهم : سبک شناسی قرن های 10 و 11 (سبک هندی) | آزمون شماره 353

وجود ردیف‌های کوتاه و خوش‌آهنگ در شعر

به کار بستن تلمیحات رایج نه تلمیحات غریب و نادر در مضمون‌سازی

قالب مسلّط، به ظاهر غزل است.

شاعر سبک هندی در حقیقت تک‌بیت‌گو است.

پرده‌دار جاده کی گردد هجوم نقش پا / بخیه نتواند نهان‌کردن دهان زخم را

لاف منعم بشنو و تن زن که آب و رنگ جاه / عالمی را بلبل گل‌های قالی می‌کند

عالمی بی‌ زخم خار از بوی ما آسوده‌اند / در سفال عالم خاکی چو ریحانیم ما

نی محزون مگر از تربت فرهاد دمید / که کند شِکوه ز هجران لب شیرینی

راه یافتن زبان کوچه و بازار به شعر

گسترش یافتن دایرۀ واژگان

ورود لغات مربوط به مذاهب هندوان به شعر

بازگو کردن مطالب فلسفی و غنایی گذشتگان به شیوه‌ای نو

چون خاطر خطیر خسرو جهانگیر از ضبط و ربط جرجان فراغت یافت‌.

شبی با یاران خود به دزدی رفت، خداوند خانه به حس حرکت ایشان بیدار شد و بشناخت که بر بام دزدانند.

پس دیگر روز موبد موبدان این خواب خویش پیش هیچ‌کس بنگفت. پس چون روز پنجم بود، نامه‌ای آمد از جانب پارس.

این پیغامبر که در وجود آمده است، به بلاغت رسد و مملکت عجم به دست او افتد و به دست او می‌رود.

کاربرد وجه وصفی

کاربرد جملات طولانی 

مطابقت صفت و موصوف به تقلید از عربی

کاربرد فعل با پیشوند