شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دوازدهم: رستم و اشکبوس | آزمون شماره 785

نقش های چرخ را بی اصل می بینم تمام / کارهای دهر بی بنیاد می آید مرا 

چه رها کنی به شوخی سر زلف دلربا را / که ازو به هم بر آری همه وقت حلقه ها را 

چشم تو از حد می برد با عاشقان بیداد را / از ناله مرغان چه غم آن دل سیه صیاد را 

حلال باد مخلد و حور زاهد را / که واگذاشت به رندان شراب و شاهد را 

کمان را به زه کرد زود اشکبوس / تنی لرز لرزان و رخ سَندروس

همه تیغ و صاعد ز خون بود، لعل / خروشان دل خاک در زیر نعل

چون نازش به اسپ گران‌مایه دید / کمان را به زه کرد و اندر کشید

پیاده مرا زان فرستاده، طوس / که تا اسپ بستانم از اشکبوس

چرا قبول کنم از کس آن که عاقبتش/ ز خلق سرزنشم باشد از خدای عتیب

 کشانی بدو گفت با تو سلیح/ نبینم همی جز فسوس و مزیح

نوعروس خوبرویی دلفریب/ عاشقان را کی بُود از تو شکیب

دست فرشته گشت غمی از حساب تو/ تا خود چه بود خواهد زین پس حسیب من