شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوازدهم: جناس و انواع آن | آزمون شماره 2301

بر سر کوی غمش، بی سر و پا باید رفت / گاه با خویش و گه از خویش جدا، باید رفت

ای آسمان چو دور ندیمانش دیده‌ای / در دور خویش شکل مدور گرفته‌ای

دیوان حافظی تو و دیوانهی تو من/ اما پری به دیدن دیوان نیامدی

نسیم باد صبا جان من فدای تو باد/ بیا گرم خبری زان نگار می‌خواهی

دادگر آسمان که داد بشر داد / داد که تا خاکیان رهند ز بیداد

داد تو را داد تا که داد دهی تو / گر ندهی داد ، داد از تو کند داد

 بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ / در معرضی که تختِ سلیمان رود به باد

شکر می کن ای پسر هر صبح و شام / نیستی از مردمان مصر و شام

با زمانی دیگر انداز ای که پندم می‌دهی / کاین زمانم گوش بر چنگ است و دل در چنگ نیست

دینار نمى‌خواهم من عاشق دیدارم/ اغیار نمی‌جویم من شیفته یارم

در زمستان به شبستان زی خوش با مستان / داد بستان را از عارض ساقی بستان

 بلای عشق تو نگذاشت پارسا در پارس / یکی منم که ندانم نماز چون بستم

به چمن روی نهی سرو و سمن می‌سوزند / برفروزی همه اطفال چمن می‌سوزند

بدانگه که خیزد خروش خروس / ز درگاه برخاست آوای کوس

ور به سنگ از صحبت خویشم برانی عاقبت / خود دلت بر من ببخشاید که آخر سنگ نیست

جان بی جمال جانان میل جهان ندارد / هر کس که این ندارد حقا که آن ندارد

جناس ناقص اختلافی و افزایشی

جناس ناقص اختلافی و جناس تام

جناس ناقص افزایشی و جناس تام

جناس حرکتی و جناس ناقص اختلافی