شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس پنجم : پایه های آوایی همسان (1) | آزمون شماره 4882

می‌رود تا در کمند افتد به پای خویشتن / گر بر آن دست و کمان چشم اوفتد نخجیر را (فاعلاتن)

بر من اگر حرام شد وصل تو نیست بوالعجب / بوالعجب آن که خون من بر تو چرا حلال شد؟ (مفتعلن)

مپندار از لب شیرین عبارت / که کامی حاصل آید بی‌مرارت (فعولن)

تا چند گویی ما و بس؟ کوته کن ای رعنا و بس / نی خود تویی زیبا و بس ما نیز هم بد نیستیم (مستفعلن)

زمانی سرو را از پا فکندند

روزی برون آمد زِ شب، طالب فنا گشت از طلب

خونِ جانم گر بریزد او بُوَد صد خون بها

ای شه شطرنج فلک مات مرا برد تو را