شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 20142

کمتر چوبی را بر ظاهر دیدار بر عود رجحان و مزیت افتد، امّا چون انصاف آتش در میان آید عود را در صدر بساط برند و ناژ را علف گرمابه سازند.

دوستان و مال و جز آن عزیز باید داشت، و از موضع تضییع و اسراف بر حذر باید بود، که هر چه از دست بشد بهر تمنّی باز نیاید و تلهّف و ضجرت و تأسّف و حیرت مفید نباشد.

گردون رام تقدیر توست و رقبۀ عالمیان مسخّر تدبیر توست و سر سرکشان، بستۀ تو.

آنچه در سابق تقدیر رفته است جفّ القلم بما هو کائن إلى یوم الدّین، کیست که با قضاى آسمانی مقاومت یارد پیوست؟

آتش حِقد (کینه) را مادّت بی‌نهایت است. اگر همه دریاها بر وی گذرد، نمیرد.

شرارت و زعارتی در طبع وی مؤکّد شده بود و تضریب کردی و اَلَمی بزرگ بدین چاکر رسانیدی.

خردمند به سخن دشمن التفات نماید و زرق و شعوذه او را در ضمیر نگذارد.

چون مردم بدانست کز وی چیزی نماند پایدار، ‌بدان کوشد تا نام او بماند و نشان او گسسته نشود.