شرکت در آزمون آنلاین مطالعات اجتماعی هشتم - درس 15-حمله ی چنگیز و تیمور به ایران | آزمون شماره 18021

مغولان اقوام بیابانگردی بودند که چنگیز با قوانین یاسای خود، آن‌ها را متّحد کرد و به فکر حمله به سرزمین‌های آباد انداخت.

مغولان پیش از آن‌که به ایران حمله کنند، پکن چین و همچنین سرزمین‌هایی در غرب مغولستان را تسخیر کردند.

سلطان محمّد، پادشاه وقتِ ایران، علی‌رغم مقاومت بسیار، در برابر مغولان کاری از پیش نبرد و به دست ایشان کشته شد.

در زمان حمله مغول به ایران، خلیفه‌ حمایتی از حکام ایران نکرد. اختلافات داخلی نیز عامل دیگر شکست بود.

حوالی زابل، شمال شرق

سبزوار، شمال غرب

حوالی زابل، شمال غرب

سبزوار، شمال شرق

تسنّن - چنگیز                                      

تشیّع - چنگیز

تشیّع - تیمور                                                   

تسنّن - تیمور

مغولان اقوامی بیابان‌گرد بودند که به دلیل هوای سرد و خشک منطقه محلّ زندگی خود، کوچ‌نشینی و دامداری می‌کردند. این قبایل مجبور بودند

برای تأمین زندگی به غارت یکدیگر و همسایگان روی آورند.

حمله چنگیز خان مغول به پکن، سرزمین‌هایی در غرب مغولستان و سپس به غرب آسیا، نخستین نمونه‌ای بود که اقوام کوچ‌نشین با اتحّاد خود، به

شهرها و سرزمین‌های آباد یورش می‌بردند.

چنگیز خان مغول، در ابتدا رئیس یکی از قبایل مغول بود که به بی‌رحمی _ حتّی نسبت به فرزندان خود _ و نیز به توان بالای رزمی مشهور بود. وی بود

که توانست مغول‌ها را متّحد کند.

چنگیزخان قوانین خود را با نام «یاسا» تدوین کرد و به اجرا گذاشت. طبق این قوانین، کسانی که خود را تسلیم سپاه قوم مغول می‌کردند، از قتل و غارت

در امان بودند.