شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 104

حذف همزه

آوردن فاعلاتن به جای فعلاتن

ابدال

قلب

چو می توان به صبوری کشید جور عدو / چرا صبور نباشم که جور یار کشم

عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت / که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت

سعدیا عشق نیامیزد و شهوت با هم / پیش تسبیح ملائک نرود دیو رجیم

ماه کنعانی من مسند مصر آن تو شد / وقت آن است که بدرود کنی زندان را

ای لب میگون تو هم شکر و هم شراب / وی دل پر خون من هم نمک و هم کباب

ملک جهان کردهایم وقف سر کوی یار / گوی دل افکندهایم در خم چوگان عشق

میرسد از هر طرف شور نی و بانگ دف / می شده جاری به کف بنوش جام مراد

گر سپر انداختیم چون قمر از تاب مهر / تیغ زبان بین چو صبح کز سر صدق آختیم

خود غلط است این که او شعر فرستد مرا / خود غلط است این که کس قطره به عمان برد

ما به تو آورده‌ایم درد سر ارچه بهار / درد سر روزگار برد به بوی گلاب

خرمن دانش مراست وآن دگران خوشه‌چین / خوشه به خرمن کسی به تحفه نتوان برد

هر که را گویند باشد نوبتی در آسیا / آسمان چون نوبت ما را فرامش کرده است

از خم ابروی تو ام هیچ گشایشی نشد / وه که در این خیال کج عمر عزیز شد تلف

غم به سراپرده شد آتش پرورده شد / گرفت در جان ما نوبت دیدار خواست

نوبت خانه گذشت نوبت بستان رسید / صبح سعادت دمید وقت وصال و لقاست

ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز / کز سر صدق می کند شب همه شب دعای تو