شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 - عربی، زبان قرآن 2

1

«کُنْتُ اُفَکّرُ فی أیّام المدرسة و أقول فی نفسی: لن ترجع ما مَضَی!»:

به روزهای مدرسه فکر می‌کنم و با خود می‌گویم: آنچه گذشت، دیگر باز نخواهد گشت!

به دوران مدرسه‌ام فکر می‌کردم و به خود می‌گفتم: آنچه بگذرد هرگز بر نمی‌گردد!

به روزهای مدرسه فکر می‌کردم و با خودم می‌گفتم: آنچه گذشته است، باز نخواهند گشت!

به روزهای مدرسه فکر کردم و با خودم گفتم: آنچه گذشته است، بر نمی‌گردد!

2

«لا أظن أنکم تجیبون إلى طعام قوم عائلهم مجفؤ و منهم مدقوا»:

گمان نمیکنم که شما دعوت مردمی را بپذیری که تهیدستان را می راند و ثروتمندان را دعوت میکند!

گمان نمیکنم که دعوت قومی را قبول کنید که ثروتمندان دعوت شده شان تهیدستان شان را می رانند!

گمان نمیکنم که مهمانی مردمی را قبول کنید که تهیدستانشان توسط ثروتمندان مدعوشان رانده شدند!

گمان نمیکنم که شما مهمانی قومی را بپذیرید که تهیدستشان رانده و ثروتمندشان دعوت شده است!

3

عيّن الجوابَ الّذي لا یُناسبُ سؤالَه:

لِماذا تَذهَبينَ إلی الْمُستَشْفَى؟/ أذْهَبُ حتّی أزورَ الْمَرْضَى!

بِمَ نَقدِرُ أن نَطیرَ کالطّائرِ؟/ نَعَم، الطّائرُ یَطیرُ فی السّماء!

لِمَ ما قَبِلَ الْحَكَمُ الْهَدَفَ؟ / رُبَّما بِسَبَبِ تَسَلُّلٍ!

أینَ تُراجِعُونَ لإستلامِ الأدویةِ؟/ نُراجِعُ الصّیدلیّةَ!

4

«للکلام آداب یجب علی المتکلّمین أن یلتزموا بها و أن لا یجادلوا المخاطبینَ بتعنّت.» عیّن الترجمة الصحیحة:

گویندگان باید آداب سخن گفتن را رعایت کنند و نباید با مچ‌گیری با مخاطبان ستیز کنند.

سخن آدابی دارد که واجب است صحبت‌کنندگان به آن پایبند باشند و با مخاطبان نباید با مچ‌گیری گفت‌وگو کنند.

برای سخن آدابی است که باید هر گوینده‌ای آن‌‌را رعایت کند و با مخاطبان خود نباید با مچ‌گیری گفت‌وگو کند.

آداب سخن که لازم است گویندگان به آن عمل کنند این است که با مخاطب از روی مچ‌گیری ستیز نکنند.

5

عیّن کلمة «خیر» لیست اسم التفضیل:

مَن حسَّن خُلقَه فهو خیرُ مؤمن!

نسمّي الاٰخرین بأسماء کلُّها خیر!

اِشتریت خیرَ قمیص کان في متجر صدیقي!

خیر الاُمور للتّلامیذ أداء واجباتهم المدرسیّة!

شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 - عربی، زبان قرآن 2 | آزمون شماره 8146