شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 8902

اکنون بیان کند مثل آن‌که در امضای عزایم تعجیل روا دارد و از فواید تدبّر و تفکر غافل باشد، عاقبت کار وخامت عمل او کجا رسد. برهمن گفت: ایّاک و الامر الّذی ان توسعت.

زاهدی زنی پاکیزه‌اطراف را که عکس رخسارش ساقه صبح صادق را مایه داده بود و رنگ زلفش طلیعه شب را مدد کرده، در حکم خود آورده بود.

و این مثل آوردم تا بدانی که افتتاح سخن بی‌اتقان تمام و یقین صادق از عیبی خالی نماند و خاتمت آن به ندامت کشد.

صیاد به پای درخت آمده دام بازکشید و دانه چند بر بالای آن پاشیده در کمین‌گاه نشست. ساعتی برآمد فوج کبوتران دررسیدند.

گرچه رنگ عاشقان از غم شود چون زعفران / ما همه شادی ز رنگ زعفرانی یافتیم

قیاس کردم و تدبیر عقل در ره عشق / چو شبنمی است که بر بحر می‌کشد رقمی

دلا با تو وفا کردم کزین بیشت نیازارم / بیا تا این بهاران را به شادی با تو بگذارم

آن‌چه او ریخت به پیمانه ما نوشیدیم / اگر از خمر بهشت است و گر باده مست

 سلطان حسین بایقرا و امیرعلیشیر نوایی در حوزۀ ادبی هرات، ترکی‌گویی و ترکی‌نویسی را تشویق می‌کردند.

محاکمه‌ اللغتین به عربی و بابرنامه به ترکی از آثار این دوره است.

در این دوره حاشیه‌نویسی‌های متعددی به نثر پیچیده بر تاریخ‌های قدیم انجام گرفت.

نثر این دوره را می‌توان نثری فصیح و بلیغ دانست.