شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس یکم : نیکی | آزمون شماره 254

۱

۲

۳

۴

سواران جنگی نگهدارشان/ بدان گه که شد سخت پیکارشان

کوهی که بر او زلزله قادر نشد او را/از حلم تو یک ذرّه سکونی و قرار نیست

سودای قدیم آتش افزای شده است/آن های تو کو که وقت هیهات شده است

این تطاول که کشید از غم هجران بلبل/تا سراپرده گل نعره زنان خواهد شد 

اسلوب معادله

حسن تعلیل

مجاز 

تشبیه 

او رفت و نماند در دلم تیمارش / آری برود گل و بماند خارش

تکاور دست برد از باد می برد/زمین را دور چرخ از یاد می برد

گر پردۀ هستیت بسوزی به ریاضت / بیرون شوی زین ورطه که این خلق در آن است

همگان وقت بلاها بستایند خدا را / تو شب و روز مهیا چو فلک جازم و حازم

از خدا جوییم توفیق ادب/ بی‌ادب محروم ماند از لطف رب

هرچه گویم عشق را شرح و بیان/ چون به عشق آیم خجل باشم ز آن

رمنده ددان را همه بنگرید/ سیه گوش و یوز از میان برگزید

شکر ایزد که به اقبال کله¬گوشه گل/ نخوت باد دی و شوکت خار آخر شد