شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 21621

ابر و باران و من و یار ستاده به وداع / من جدا گریه‌کنان، ابر جدا، یار جدا (واژه‌‌آرایی، جناس همسان)

نیک‌اختری به منزل وصلت رسد که او / با بدر و قدر و صدر و شرف‌ اتصال یافت (واج‌آرایی، جناس ناهمسان اختلافی)

گه از خاکی چو گل رنگی برآرد/ گه از آبی چو ما نقشی نگارد (موازنه، تشبیه)

آن زمان کو را عیان جویی نهانست / وان زمان کو را نهان جویی عیانست (ترصیع، تضاد)

پدر با پسر یکدگر را کنار                      گرفتند و کرده غم از دل کنار

صدر سخی که لازم افعال اوست بذل           این اسم مشتق است هم از مصدر سخاش

گفتی مگر به صورت من عاشقی کمال           صورت ندیده چون بنویسم جواب را

در سایه سروی به سرای بستان               از ساقی سیم ساق ساغر بستان

غریب نیست که بیگانه گردد از همه عالم            هر آن غریب که در شهر آشنای تو باشد

بر کن ز بن این بنا که باید                                               از ریشه بنای ظلم برکند

دل گفت وصالش به دعا باز توان یافت       عمری است که عمرم همه در کار دعا رفت

غزال اگر به کمند اوفتد عجب نبود                      عجب فتادن مرد است در کمند غزال