شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 22637

تناسب

تکرار

تضاد

مجاز

راهم شراب لعل زد ای میر عاشقان / خون مرا به چاه زنخدان یار بخش

ز تاب آتش سودای عشقش / بسان دیگ دایم می‌زنم جوش

جویبار ملک را آب روان شمشیر توست / تو درخت عدل بنشان بیخ بدخواهان بکن

یک عمر پریشانی دلبسته به مویی است / تنها سر مویی ز سر موی تو دورم

بس غریب افتاده است آن مور خط گرد رخت / گر چه نبود در نگارستان خط مشکین غریب

ای آسمان چو دور ندیمانش دیده‌ای / در دور خویش شکل مدور گرفته‌ای

عشق، شوری در نهاد ما نهاد / جان ما در بوته سودا نهاد

دوش آگهی ز یار سفرکرده داد باد / من نیز دل به باد دهم هر چه باد باد

گر گنج غمت در دل دیوانه نمی‌شد                             ویرانه مقام من دیوانه نمی‌شد

شه کاش خراج از ده ویرانه نمی‌خواست                    یا ملک دلم کاش که ویرانه نمی‌شد

گر در دل شمع آتشی از عشق نمی‌بود                             آگاه ز سوز دل پروانه نمی‌شد

امید خلاص از خم زلفین توام بود                          در دام اگر آن خال سیه دانه نمی‌شد

مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم / هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

به نیک و بد مشو در بند فرزند / نیابت خود کند فرزند فرزند

ز سر زلف عروسان چمن دست بدارد / به سر زلف تو گر دست رسد باد صبا را

نه عجب که قلب دشمن شکنی به روز هیجا (جنگ) / تو که قلب دوستان را به مفارقت شکستی