شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 1738

-U---U---U---U--

-UU--UU--UU--UU-

-U--UU--UU-

--UU--UU--UU--UU

طّی یِ بات - دَست اف شان - می خا هَم - بی یا بان - سا یِ بان

طّ یب بات - دَست اف شان - می خا هَم - بی یا بان - سا یه بان

طّی یِ بات - دَس تَف شان - می خا هَم - بِ یا بان - سا یِ بان

طّ یب بات - دَست اَف شان - می خوا هَم - بی یابان - سا یِ بان

هم نظری، هم خبری، هم قمران را قمری

همه اجزای وجودت به تو گویند چه بودت؟

در هزل و جد ای محتشم، هم کعبه گردی هم منات

تا که خرابم نکند کی دهد آن گنج به من

تیر از کمان چو رفت نیاید به شست باز/ پس واجب است در همه کاری تأمّلی

روشن دلان خوش آمد شاهان نگفته‌اند/ آیینه عیب‌پوش سکندر نمی‌شود

آن را که بُود مغز و خرد خاموش است/ از کاسۀ پُر، صدا نیاید بیرون

گر پاسبان گوید که هی، بر وی بریزم جام می/ دربان اگر دستم کشد، من دست دربان بشکنم

خواب مرگم باد اگر دور از تو خوابم آرزوست/ خون خورم بی چشم مستت گر شرابم آرزوست

به زیر چرخ دلی شادمان نمی‌باشد/ گل شکفته در این بوستان نمی‌باشد

دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم/ نقشی به یاد خطّ تو بر آب می‌زدم

چو غنچه هر که در این گلستان گشاده شود/ مرا به خندۀ شادی، دهان گشوده شود