شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 8724

کتاب «ظفرنامه شامی» قدیمی‌ترین تاریخ نوشته شده درباره مغول است که در آن نویسنده به دستور امیر تیمور، زبان ساده عامه را به‌کار برده است.

ملّاحسین واعظ کاشفی، کلیله و دمنه را به انشای دوره خود بازگرداند و آن را انوار سهیلی نامید.

در دوره تیمور داخل شدن لغات قبایل مختلف ترک و مغول به زبان فارسی، سرعت بیشتری پیدا کرد و این جریان تا مدّت‌های طولانی در زبان فارسی ادامه یافت.

امیرعلی شیرنوایی کتاب «محاکمه اللغتین» را به عربی نوشت.

نثر فنّی در قرن هفتم کم‌کم ضعیف می‌شود و در قرن هشتم با سیطره تیموریان بر ایران از میان می‌رود.

تاریخ‌نویسی در این دوره (قرن هفتم و هشتم) با نثر پیچیده رواج یافت.

ورود لغات قبایل مختلف ترک و مغول به زبان فارسی از دیگر ویژگی‌های نثر این دوره است.

در ساخت دستوری جملات نثر در این دوره سستی و ضعف به‌وجود آمد.