شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 18050

متن، ساده است و واژۀ دشواری در آن به چشم نمی خورد.

آرایه های تشخیص و تشبیه در متن به کاررفته است.

مفهوم کلی متن، سرزنش گوشه نشینی است.

بین واژه های «سلامت و ملامت » جناس به کاررفته است.

ده آدمی بر سفره‌ای بخورند و دو سگ بر مرداری با هم به سر نبرند. حکما گفته‌اند: توانگری به قناعت به از توانگری به بضاعت. (پیام عبارت نفی حرص است.)

رحم آوردن بر بدان ستم است بر نیکان و عفو کردن از ظالمان جور است بر درویشان. (حذف فعل به قرینه)

رازی که نهان خواهی با کس در میان منه وگرچه دوست مخلص باشد که مر آن دوست را نیز دوستان مخلص باشد. (کاربرد تاریخی دستور)

بی‌هنران هنرمندان را نتوانند که بینند که سفله چون به هنر با کسی برنیاید، به خُبثش (پلیدی) در پوستین افتد. (استفاده از آرایه‌های کنایه و تضاد)

در هر طرف ز خیل حوادث کمین‌گهی است / زان رو عنان‌‌گسسته دواند سوار عمر

عمر ضایع مکن که عمر گذشت / زرگری کن که کیمیا داری

بی عمر زنده‌ام من و این بس عجب مدار / روز فراق را که نهد در شمار عمر؟

ایام گل چو عمر به رفتن شتاب کرد / ساقی به دور باده گلگون شتاب کن

ابراهیم گفت: ای کوه من تو را نمی‌گویم که برو؛ ولیکن بر تو مثل می‌زنم. 

ما قصدی عظیم کرده‌ایم و سرگشته کاری شده و چنین کاری که خود را کشتن در پیش داریم.

رابعه را پرسیدند: کی بنده از پروردگار بزرگ راضی شود؟ گفت: آن گاه که شادیش از مصیبت چون شادیش بر نعمت بود.

وزیر دیگر که ضدّ او بود گفت: ابنای جنس ما را نشاید در حضرت پادشاهان جز به راستی سخن گفتن.