شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 2838

ما در خطر افتادیم از عشق چه گوییم          کان جا دل و جان و تن ما را خطری نیست

عشق رخ تو بابت هر مختصری نیست           وصل لب تو در خور هر بی‌خبری نیست

هر چند مه ما را از ما خبری نیست          دل برده‌ای از ما دل ما را اثری نیست

بر تو بدلی نارم دیگر نکنم یاد          هر چند که آرام تو جز با دگری نیست

عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت          که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت

در راه عشق مرحله قرب و بعد نیست          می‌بینمت عیان و دعا می‏فرستمت

سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند          پری‌رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند

ترسم که اشک در غم ما پرده‌در شود          وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست / سخن‌شناس نه ای جان من خطا اینجاست

می‌کوش به هر ورق که خوانی / کان دانش را تمام دانی

بسم الله الرحمن الرحیم / هست کلید در گنج حکیم

کیسه هنوز فربه است با تو از آن قوی دلم / چاره چه خاقانی اگر کیسه رسد به لاغری