شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هفتم : تاریخ ادبیات فارسی در قرن های 10 و 11 | آزمون شماره 7717

بابافغانی شیرازی از شعرای مکتب وقوع در این دوره است.

از منظر شاعران این عصر، قالب غزل برای پرداختن به مسائل اجتماعی و سیاسی مناسب نبود.

در این دوران به جز اصفهان، مناطقی چون خراسان و آذربایجان نیز به کانون‌های مهم فرهنگی و هنری تبدیل شدند.

آشنایی با تفکرات هندوان کم و بیش در تغییر سبک شعر فارسی دخیل بود.

بیدل دهلوی: کاربرد مضمون‌های پیچیده و استعاره‌های خیال‌انگیز و تخیل‌های رمزآمیز شاعرانه از ویژگی‌های شعر اوست.

کلیم کاشانی: در سرودن شعر مذهبی دستی داشت و ترکیب‌بند عاشورایی او زبانزد است.

وحشی بافقی: شعر او واقع‌گراست و سبک شعر او حدّ واسط سبک دوره عراقی و دوره هندی است.

بابافغانی شیرازی: از شعرای تأثیرگذار قرن دهم که شعرش به دقت و ظرافت و رقّت معانی شهرت دارد.