شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن

1-

بیت کدام گزینه با عبارت زیر قرابت معنایی دارد؟

«قلم را فرمود که بر لوح بگَرد و بنویس هرچه تا قیامت بخواهد بود؛ پس هرچه خواست آفریدن و خواست بودن تا رستخیز، همه قلم بنوشت به امر حقّ عزّ و جلّ».

بدانگه که لوح آفرید و قلم/ بزد بر همه بودنی ها رقم

سرشک من که ز طوفان نوح دست برد/ ز لوح سینه نیارست نقش مهر تو شست

نیست بر لوح دلم جز الف قامت دوست/ چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

تا عشق تو درنوشت لوحم/ مانند قلم به سر دوانم

2-

ویژگی سبکی کدام بیت در مقابل آن نادرست است؟

گر نه آیین جهان از سر همی دیگر شود / چون شب تاری همی از روز روشن‌تر شود (کاربرد قافیه و ردیف ساده)

هر شب همی درخشد در گلستان / چون شعله‌های آذر گل‌های نار (استفاده طبیعی از آرایه‌های ادبی)

بوی جوی مولیان آید همی / یاد یار مهربان آید همی (سادگی زبان شعر)

ای آن‌که همی قصه من پرسی هموار / گویی که چگونه است بر شاه تو را کار (استفاده از دو نشانه برای یک متمم)

3-

کدام گزینه دربارهٔ تحلیل متن زیر کاملاً صحیح است؟

«سپاس و آفرین مر خدای را که بدایع صنع او را غایت نیست و هستی او را بدایت و نهایت نیست. آفرینندهٔ زمین و زمان و برگزینندهٔ آدمیان بر انواع حیوان بدانچه ایشان را ارزانی داشت از فضیلت نطق و زبان تا به چشم خرد در آفریده‌ها نگرد و بر هستی آفریدگار گواهی دهد.»

بیشتر جمله ها، بلند و غیرقابل فهم هستند. / کاربرد «را» به معنی «به» در جمله: «ایشان را ارزانی داشت»

تضاد میان واژه‌های «بدایت، نهایت» و «زمین، زمان»

کاربردهای کهن واژگان که امروزه، به گونه‌های دیگر به کار گرفته می‌شوند، مانند: مر خدای را، نگرد

کاربرد «را» به معنی «برای» در جملهٔ «سپاس و آفرین مر خدای را» / «چشم خرد»: تشبیه

4-

کاربرد فعل «گسستن» در کدام گزینه با عبارت «چندان که شاخ بگسست و آن بیچاره‌ی حریص در دهان اژدها افتاد.» یکسان نیست؟

مرد عارف گفت و گو را در ببست / مست خود گردید و از عالم گسست

از هم گسست رشته‌ی عهد و مودّتی / نابود گشت نام و نشانی ز دفتری

نطقم از آن گسست که همدم ندیده‌ام / دردم از آن فزود که درمان نیافتم

پنجه‌ی شیران شکست قوّت سودای او / جوشن مردان گسست ناوک مژگان او

5-

در کالبدشکافی حکایت زیر کدام گزینه درست مطرح نشده است؟

«شبی یاد دارم که در کاروانی همه شب رفته بودم و سحر در کنار بیشه‌ای خفته. شوریده‌ای که در آن سفر همراه ما بود، نعره‌ای برآورد و راه بیابان گرفت و یک نفس آرام نیافت. چون روز شد گفتم: این چه حالت بود؟ گفت بلبلان را شنیدم که به نالش درآمده بودند از درخت و کبکان در کوه و غوکان در آب، اندیشه کردم که مروّت نباشد همه در تسبیح و من به غفلت خفته.»

در این حکایت سجع متوازی به کار رفته است.

در این حکایت واژگان کهن مثل غوکان به کار رفته است.

این حکایت دارای حذف فعل به قرینه‌ی لفظی است.

از نظر فکری تأکید حکایت بر «فطرت خداجوی آدمیان» است.

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 18833

جست و جو

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 18833

جست و جو

ساخت آزمون

ساخت آزمون