شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس هشتم : در کوی عاشقان

1-

مفهوم کدام بیت نادرست است؟

ما به فلک بوده‌ایم، یار ملک بوده‌ایم / باز همان جا رویم، جمله که آن شهر ماست (جایگاه اصلی انسان، آسمان و عالم معنویّت است.)

برای من مگریّ و، مگو دریغ! دریغ! / به دام دیو درافتی، دریغ آن باشد (تأسّف برای مرگ)

رو سر بنه به بالین، تنها مرا رها کن / ترکِ منِ خرابِ شبگردِ مبتلا کن (مرا تنها بگذار)

به روز مرگ، چو تابوت من روان باشد / گمان مبر، که مرا درد این جهان باشد (عدم وابستگی به این جهان)

2-

در کدام گزینه املای یکی از واژه‌ها نادرست است؟

حطام دنیا- جایزه و صلت- صیانت و نگهداری

مهمل و بیهوده- خبط و خطا- صرافت طبع

نغز و دلکش- ابطال و القا- براعت استهلال

تفحص و تحقیق- گزاردن حق نعمت- حضیض و پستی

3-

در کدام گزینه « واو عطف » به کار رفته است؟

اول وقت بود و زنگ نقاشی ما بود.

برپا شدیم و نشستیم

ما چشم به راه آخر کار بودیم و با خبر از مشکل صاد

صاد معلم ما بود آدمی افتاده و صاف

4-

مفهوم مقابل کدام گزینه، درست است؟

به کوی عشق منه بی‌دلیل راه قدم / که من به خویش نمودم صد اهتمام و نشد (تأکید بر ضرورت وجود پیر در هدایت سالک)

غلام همّت آن رند عافیت‌سوزم / که در گداصفتی کیمیاگری داند (ذمّ گداصفتی)

گوی توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند / کس به میدان درنمیآید، سواران را چه شد؟ (نکوهش تنبلی و سستی)

گریه‌ی شام و سحر شکر که ضایع نگشت / قطره‌ی باران ما گوهر یک‌دانه شد (تکیه بر شرافت و گوهر انسانی)

5-

کدام گزینه با بیت «به روز مرگ، چو تابوت من روان باشد / گمان مبر، که مرا درد این جهان باشد»‌ تناسب معنایی بیش‌تری دارد؟

جماعتی که در این‌جا نفس شمرده زدند / در آن جهان ز حساب و کتاب وارستند

هنوز دایره‌ی چرخ بود بی‌پرگار / که طوق عشقِ تو را بر گلوی ما بستند

خوش آن گروه که برداشتند بار جهان / وز این محیط ، دل یک حباب نشکستند

سبک‌روان که فشاندند دامن از عالم / ز گیر و دار خس و خار آرزو رَستند

شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس هشتم : در کوی عاشقان | آزمون شماره 5186