شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 21620

واج‌آرایی، استعاره، تلمیح

واژه‌آرایی، کنایه، تلمیح

تشبیه، واژه‌آرایی، واج‌آرایی

جناس، تشبیه، تشخیص

تن ز جان و جان ز تن مستور نیست / لیک کس را دید جان دستور نیست

هزار جور کند بر دلم به یک ساعت / وگر بنالم از او هر یکی هزار کند

نه عجب که قلب دشمن شکنی به روز هیجا / تو که قلب دوستان را به مفارقت شکستی

یار که یافته‌ای درخور خویش / جهد آن کن که نکو داری یار

ای خسرو سلطان من سلطان سلطانان من/ ای آتشی انداخته در جان زیرکسار من

چون که نورافشان کنی در گاه بخشش روح را / خود چه پا دارد در آن دم رونق اعمال‌ها

ناز و مستی دلبران بر عاشقان زیبا بود/ ناز را با مستی اندر دلبری دمساز کن

دلکی هست مرا وین همه دلبر در پیش/ نتوان دادن یک دل‌، به هزاران دلبر

تا چه از لطف به‌جا با دل عشّاق کند / شوخ‌چشمی که دل از رنجش بی‌جا ببرد [واژه‌آرایی _ تضاد]

دل رمیده ما شِکوه از وطن دارد / عقیق ما دل پرخونی از یمن دارد [واژه‌آرایی _ واج‌آرایی]

کرد هر چند ز غیرت عرق خون پرویز / نقش شیرین نتوانست ز خارا ببرد [تلمیح _ واج‌آرایی]

ز یوسفی که تو را در دل است بی‌خبری / و گرنه هر نفسی بوی پیرهن دارد [تلمیح _ تشخیص]