شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 9701

«فَهُوَ حَسبُهُ» - به خدا پناه می‌آورند روی به درگاه او دارند.

«وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم» - به خدا پناه می‌آورند و روی به درگاه او دارند.

«فَهُوَ حَسبُهُ» - بیشتر به خدا عشق می‌ورزند و با او انس می‌گیرند.

«وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم» - بیشتر به خدا عشق می‌ورزند و با او انس می‌گیرند. 

انسان با به‌کارگیری فکر و اندیشه و مشورت با دیگران بهترین راه ممکن را انتخاب کند _ اهل همت، تعقل و پشتکار باشد.

 انسان با به‌کارگیری فکر و اندیشه و مشورت با دیگران بهترین راه ممکن را انتخاب کند _ بداند ابزار و اسباب، بنا بر عدالت الهی قرار داده شده است.

 انسان نه در قلب خود، بلکه در زبان خود بر خدا توکل کند _ اهل همت، تعقل و پشتکار باشد.

 انسان نه در قلب خود، بلکه در زبان خود بر خدا توکل کند _ بداند ابزار و اسباب، بنا بر عدالت الهی قرار داده شده است.

«ارادَنی اللهُ بِضُرّ» _ «فَهُوَ حَسبُه»

«ارادَنی اللهُ بِضُرّ» _ «حَسبیَ اللهُ»

«ما تَدعون مِن دونِ اللهِ» _ «فَهُوَ حَسبُه»

«ما تَدعون مِن دونِ اللهِ» _ «حَسبیَ اللهُ»

به جاي پناه بردن به ديگري با نيت خالص به او پناه آورند. _ امام ‌صادق (ع)

به جاي غفلت از خدا و آخرت، به كار و تلاش در عبادت بپردازند. _ امام باقر (ع)

به جاي دعا، مسئوليت خود را انجام دهند و تنبلي نكنند. _ امام صادق (ع)

به جاي تكرار گناه از آن بازگشته و عمل صالح انجام دهند. _ امام باقر (ع)

انسان متوکل در کارهای خویش بر خدا توکل می‌کند و ابتدا همة کارهایش را به او می‌سپارد.

توکل در جایی درست است که انسان مسئولیت و وظیفة خود را به خوبی انجام دهد، یعنی فکر و اندیشة خود را به‌کار گیرد.

ابزار و اسباب بنابر علم الهی برای انسان مهیا شده است و بی‌توجهی به آن، بی‌توجهی به علم الهی است.

انسان باید در قلب خود بر خدا توکل کند و واقعاً او را تکیه‌گاه خود ببیند.