شرکت در آزمون آنلاین فارسی نهم - درس 1 - آفرینش همه تنبیه خداوند دل است

1-

معنی واژه‌های «تنبیه، فکرت، تسبیح، مستمع» به ترتیب در کدام گزینه آمده است؟

خردمندی، فکر، ذکر کردن، صاحب‌سخن

هوشیار کردن، اندیشه، نیایش کردن، شنونده

هوشیاری، فکر، پاک کردن، سخن‌سرا

خردمندی، اندیشه، به پاکی یادکردن، سخن‌گو

2- در کدام گزینه همة‌ کلمات درست معنا شده‌اند؟

دیبا (پارچة ابریشمی رنگین) ـ مصاحبت (دوستی) ـ میغ (سحاب)

حقّه (جعبه) ـ سیمگون (سپیدفام) ـ صنع (آفریننده)

اِنعام (بخشش) ـ طریقت (درستی) ـ موسم (هنگام)

سریر (سفره) ـ زنگار (آلودگی و غبار) ـ عار (عیب و ننگ)

3- آرایه‌های نوشته شده در مقابل کدام گزینه نادرست است؟

چو بفروختی از که خواهی خرید / متاع جوانی به بازار نیست (استفهام انکاری، تشبیه)

برق از شوق که می‌خندد بدین سان قاه قاه / ابر از هجر که می‌گرید بدین سان زار زار (تشخیص، استفهام انکاری)

بامدادی که تفاوت نکند لیل و نهار / خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار (تضاد، جناس)

همی دانه و خوشه خروار شد / ز آغاز هر خوشه خروار نیست (تکرار، مراعت نظیر)

4-

در مصراع اول کدام بیت همه واژه‌های به کار رفته، هسته گروه اسمی است؟

آفرینش همه تنبیه خداوند دل است / دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار

کوه و دریا و درختان همه در تسبیح‌اند / نه همه مستعمعی فهم کند این اسرار

عقل حیران شود از خوشه زرین عنب / فهم عاجز شود از حقه یاقوت انار

پاک و بی‌عیب خدایی که به تقدیر عزیز / ماه و خورشید مسخر کند و لیل و نهار

5- در کدام گزینه، منظور از عبارت مشخّص شده، درست است؟

عقل حیران شود از خوشه‌ی زرّین عنب / فهم، عاجز شود از (( حقّه‌ی )) یاقوت انار \[ \leftarrow \] فریب

سگ اصحاب کهف روزی چند / پی نیکان گرفت و (( مردم شد. )) \[ \leftarrow \] مقام و ارزش انسانی پیدا کرد.

تا کی آخر چو بنفشه (( سر غفلت در پیش )) \[ \leftarrow \] به فکر فرو رفتن و سر در گریبان داشتن

آفرینش همه تنبیه (( خداوند دل )) است \[ \leftarrow \] پروردگار

شرکت در آزمون آنلاین فارسی نهم - درس 1 - آفرینش همه تنبیه خداوند دل است | آزمون شماره 13433