شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 18253

مرا دلی است که دائم به یاد لعل لبت / به گرد ساقی و جام شراب می‌گردد

مرا بسود و فروریخت هرچه دندان بود / نبود دندان، لا بل چراغ تابان بود

کز آن نامور، تیر بیرون کشید / همه تیر تا پَر، پُر از خون کشید

گنج لطفی و چون تویی حیف است / خیمه بر این دل خراب زده

حماسی و کوبنده

حماسی و سریع

عاطفی و سریع

عاطفی و کوبنده

سوز من با دیگری نسبت مکن / او نمک بر دست و من بر عضو ریش

این همه محنت که فرا پیش ماست / اینت صبورا که دل ریش ماست

عجب است با وجودت که وجود من بماند / تو به گفتن اندر آیی و مرا سخن بماند

گل به تاراج رفت و خار بماند / گنج برداشتند و مار بماند

آن برگ رزان بین که بر آن شاخ رزان است / گویی به مثل پیرهن رنگرزان است

عاشق شده است نرگس تازه به کودکی / تا هم به کودکی قد او شد چو قدّ پیر

هر سر موی حواس من به راهی می‌رود / این پریشان‌سیر را در بزم وحدت بار ده

وان قطره باران که برافتد به گل سرخ / چون اشک عروسی است برافتاده به رخسار

خوش بود یاریّ و یاری بر کنار سبزه‌زاری/ مهربانان روی بر هم وز حسودان برکناری

ای دل اندر بند زلفش از پریشانی منال/ مرغ زیرک چون به دام افتد تحمّل بایدش

ای سرخوشان ای سرخوشان آمد طرب دامن‌کشان/ بگرفته ما زنجیر او بگرفته او دامان ما

باد آمد و بوی عنبر آورد/ بادام شکوفه بر سر آورد